İNŞAAT SEKTÖRÜNDE İŞ ÇİNAYETLERİ VE GERİDE KALAN AİLELER

banner35

YÖRÜK EFE Gazetesi araştırdı ve yazdı! İşsizliğin ve yoksulluğun çok yüksek olduğu illerden her yıl birçok düz işçi amelelik yapmak, geçici işlerde çalışmak üzere büyük illerde cinayet gibi ölümle sonuçlanan hazin sonlar yaşıyorlar!

İNŞAAT SEKTÖRÜNDE İŞ ÇİNAYETLERİ VE GERİDE KALAN AİLELER

YÖRÜK EFE Gazetesi araştırdı ve yazdı!

İşsizliğin ve yoksulluğun çok yüksek olduğu illerden her yıl birçok düz işçi amelelik yapmak, geçici işlerde çalışmak üzere büyük illerde cinayet gibi ölümle sonuçlanan hazin sonlar yaşıyorlar!

2018 ve 2019 (TÜİK) Türkiye İstatistik Kurumu gelir ve yaşam koşulları araştırması bölgesel sonuçlara göre; en yoksul iller sıralamasında Van, Bitlis Muş, Ağrı, Ardahan ve Hakkâri illerinin başta olduğu görülmektedir!

Bu illerde İstihdam sorunları, yatırımların ve fabrikaların yeterince olmayışı, işsizliğin getirdiği aile geçindirme sorunlarını karşılamak için bu illerde yaşayanların genelde erkek çocukları ve özellikle babaların mevsimlik işçi olarak mil dışına çıktıkları görülmektedir! Bu illerin genelde İstanbul, Ankara, İzmir ve Antalya olduğu gözlenmektedir!

Buralara giden işçilerin genelde inşaat işlerinde çalıştıkları, barınma yerlerinin genelde inşaat alanlarında olduğu, zor şartlarda bazen altı ay bazen de bir yıl gibi kalıp, ekmek parası mücadelesi verdiği bilinen gerçektir!

Çoğu zaman hak ettikleri parayı alamadıkları, aldıkları parayı memleketinde ki ailelerine yetir bilmek adına yeterli gıda alamadıkları da gözlenmiştir!

Asıl sorunun birçoğunun evlerine ambulansa ile cenazelerinin döndüğü başlı başına bir inşaat işçiliği de çalışanların yaşadığı hazin son yani cinayet gibi ölüm!

Kimisi asansör boşluğuna, kimisi kendi aralarında çıkan olaylarda öldürülmeler, kimisi iskeleden dengesini kaybederek düşerek başların gelen cinayet gibi ölüm!

Çoğunun ölürken gözlerinin filim şeridi gibi geçen aile fertleri, çocukları ve onlara duydukları hasret ve özlem!

Ya onları her akşam belki dönerler diye yol bekleyen çocukları! Belki de resimlere bakarak yüzlerini unuttukları babalarını tanımak için hafızalarını zorlayan çocuklar!

Şimdilerde birçoğu yetim ve hayatın zorluklarını erken yaşta yani 15 yaşında sırtlarına almak zorunda kalan yeni kurbanlar!

Memleketlerinde fabrikalar, iş imkanları ya da tarlada ekini ve evde aşları olsaydı, bu kader mahkumları yaşıyor olmaz mıydı, ya yetim çocuklar, onlarda herkes gibi bayramlarda baba eli öpmek gibi bir şansları olmaz mıydı?

HABER EDİTÖRÜ: ERDAL DEMİR

Güncelleme Tarihi: 17 Mart 2021, 22:30

Selva Demirci

Yorum yapabilmek için üye girişi yapmanız gerekmektedir.

Üye değilseniz hemen üye olun veya giriş yapın.

SIRADAKİ HABER